حیوان خانگی و حیوان غیر خانگی

طبقه بندی حیوانات خانگی به طور معمول و خاص تنها بر اساس تفاوت های فیزیولوژیک ، آناتومیک ، درمانی و دامپزشکی آنان می باشد.

حیوانات خانگی معمول شامل سگ اهلی و گربه اهلی و حیوانات خانگی خاص شامل بعضی پستانداران اهلی! (خرگوش اهلی، خوکچه هندی اهلی، بعضی همستر ها، چین چیلا، فرت و....) برخی پرندگان، برخی خزندگان و برخی دوزیستان، برخی ماهی ها و برخی بی مهرگان می‌باشد.

بسیاری از حیوانات خانگی اعم از معمول و خاص (اگزاتیک پت) در حال حاضر در طبیعت وجود نداشته و یا هرگز وجود نداشته اند و توسط انسان از طریق اصلاح نژاد و تکثیر گزینشی در اسارت و طی انتخاب مصنوعی به وجود آمده‌اند تا منافع انسان را تامین کرده (برای مثال سگ های شکاری) و یا به عنوان مونس و همدم نگهداری شوند (برای مثال سگ ها و گربه های خانگی و همچنین خیابانی یا شهری که در حقیقت ساخته دست بشر هستند)

نگهداری حیوان خانگی

این که بخواهیم حیوانی را به عنوان حیوان خانگی (پت) نگهداری کنیم یک سری شرایط اصلی و فرعی دارد که شرایط فرعی بسته به کشور، استان و یا ایالتی که قصد نگهداری حیوان را به عنوان حیوان خانگی داریم متفاوت است (به طور کلی بسته به منطقه جغرافیایی).

اما شروط اصلی عبارتند از:

۱. بیماری های مشترک حیوان مورد نظر با انسان قابل پیشگیری و کنترل باشد به عنوان مثال می‌توان به میمون رزوس اشاره نمود که بیماری‌های مشترک بسیار زیادی با انسان دارد که بسیاری از آنها قابل پیشگیری و کنترل نبوده و برخی بسیار خطرناک و کشنده‌اند

• از جمله می‌توان به این نکته اشاره کرد که ۷۵% آنها ناقل ویروس هرپس B می‌باشند.
• در نتیجه این حیوان به هیچ وجه به عنوان حیوان خانگی مطرح نمی‌گردد.
• البته برخلاف تصور برخی بیماری ایدز یا HIV از میمون به انسان منتقل نمی‌شود و بیماری نقص سیستم ایمنی در میمون‌های دنیای قدیم SIV نام دارد.

۲.حیوان مورد نظر لزوما" در اسارت تولید مثل کرده و تکثیر شده باشد و از طَبیعت شکار نشده باشد.

در مورد این شرط چند نکته باید مورد توجه قرار گیرد :

حیواناتی که از طبیعت جدا می‌شوند به هیچ عنوان نمی‌توانند حیوان خانگی باشند و همچنین حیوانات بومی یک منطقه جغرافیایی نمی‌توانند به عنوان حیوان خانگی در همان منطقه نگهداری شوند، به این دلیل که تفکیک حیوان از طبیعت صید شده؛ از حیوان تکثیر یافته در اسارت تقریبا غیر ممکن بوده و همچنین اگر حیوانات تکثیر شده در اسارت در طبیعت رها شوند و توانایی ادامه حیات در آن منطقه را داشته باشند ممکن است مشکلات زیست محیطی و حتی ژنتیکی برای جمعیت های بومی در آن منطقه ایجاد کرده و به همین علت نمی‌توانند در آن منطقه حیوان خانگی باشند.

گونه های مهاجم

برای مثال لاکپشت های لاک نرم چینی و لاکپشت‌های گوش قرمز آمریکایی در ایران به عنوان تهدیدی برای لاکپشت‌های بومی ایران به حساب آمده و خطرات زیست محیطی جدی دارند و همچنین مارهای پیتون در ایالت کالیفورنیای امریکا نیز گونه‌ی مهاجم به حساب می‌آیند و در صورت رها شدن در طبیعت آسیب جدی به اکوسیسم آن منطقه می‌زنند.

در واقع گونه‌ی مهاجم به هر گونه ی جانوری، گیاهی یا میکروبی گفته می‌شود که بومی یک منطقه نباشد و به طریقی وارد آن منطقه شود، با آن اکوسیستم سازگار شده و به شکل های مختلفی موجب آسیب رسیدن به آن اکوسیستم شود.

۳. حیوانی می‌تواند حیوان خانگی باشد که در زمره حیوانات در خطر انقراض در طبیعت نباشد (چه جهانی و چه منطقه ای).

این مهم به این دلیل است که اگر حیوانات در خطر انقراض به عنوان حیوان خانگی نگهداری شوند احتمال افزایش قاچاق آنها و شکار از طبیعت افزایش می‌یابد.

به طور کلی خریداری و نگهداری حیوانی که به صورت قاچاق صید یا وارد کشور می‌شود علاوه بر رونق بخشیدن به قاچاق حیات وحش موجب آسیب جدی زیست محیطی می‌شود مثل طوطی خاکستری آفریقایی که در ایران با نام نادرست و ساختگی کاسکو شناخته می‌شود. این پرنده دارای درجه‌ی حفاظتی در خطر انقراض می‌باشد و اصلی‌ترین عامل تهدید کننده‌ی جمعیت آن شکار از طبیعت و فروش غیرقانونی به عنوان حیوان خانگی است. با توجه به اینکه بخش عمده‌ی جمعیت این حیوان از طبیعت شکار می‌شوند و تنها در صد محدودی در اسارت تکثیر می‌شوند لذا حیوان خانگی محسوب نشده و نگهداری و خرید و فروش آن نادرست است.

- شروط متغیر بسیاری هم بسته به منطقه جغرافیایی وجود دارد و بنا بر موقعیت منطقه، قوانین متفاوتی وضع می‌شود.

شخصی که قصد نگهداری حیوان خانگی را دارد باید این موضوع را در نظر داشته باشد که جهت نگهداری هر نوع حیوان خانگی باید توانایی فراهم سازی شرایط زندگی متناسب برای حیوان مورد نظر خود را داشته باشد و همچنین بداند که وظیفه نگهداری از آن حیوان تا پایان عمر را برعهده گرفته است.

اگر نگهداری حیوان خانگی به طریقه درست و صحیح انجام شود زندگی بسیار بهتر از طبیعت و طول عمری بیشتر خواهد داشت و می‌توانند مونس و همدم مناسبی برای انسان‌های حیوان دوست باشد.

یا همچنین نگهداری از گونه‌ی مورد نظر نباید خطر جانی برای سرپرست حیوان داشته باشد، به عنوان مثال شیرهای آفریقایی ممکن است تمامی شرط‌های قبلی را داشته باشند ولی نگهداری از آنها می‌تواند خطرناک باشد.

همچنبن در بعضی کشورها یا ایالات ممکن است نگهداری از بعضی حیواناتی که در واقع حیوان خانگی هستند به دلایل منطقه‌ای ممنوع باشد با مجوزهای خاصی نیاز داشته باشد و از طرفی بعضی مناطق سختگیری کمتری داشته باشند.

فرهنگ سازی جهت نگهداری صحیح حیوان خانگی و آگاهی رساندن جهت تفکیک حیوانات خانگی از حیواناتی که نمی‌توانند حیوان خانگی باشند و همچنین وضع قوانین صحیح جهت جلوگیری از قاچاق حیوانات چه خانگی و چه حیات وحش راهکاریست که تمامی کشور های پیشرفته در پیش گرفته اند و موفق بوده اند، این روندیست که کشور ما نیز باید آن را پیش بگیرد.

.

 پت شاپ آنلاین باران پت