لیسیدن وسواس گونه پنجه ها
بیماری نورودرماتیت (Canine Acral Lick dermatitis) به نام گرانولومای ناشی از لیسیدن دست و پا هم خوانده می‌شود. در ادامه این مقاله از باران پت با این هنجاری در حیوانات خانگی آشنا می شویم.
این ناهنجاری پوستی در اثر لیسیدن پنجه‌ها به طور مکرر توسط خود حیوان ایجاد می‌شود. به طوری که دست یا پای حیوان با لیسیدن بیش از حد و یا حتی گاز گرفتن پنجه‌ها منجر به ایجاد پلاک گرد و زخم ضخیم و سفتی در موضع می گردد که علت آن می‌تواند ارگانیک یا روانی باشد.
برای تشخیص تفریقی ابتدا باید این موارد را رد کرد و بعد به روانی بودن آن فکر کرد. اگرچه اتیولوژی ALD نامشخص است، اما اضطراب ناشی از تنهایی در حیوان باعث می شود که سگ عادت به لیسیدن غیرعادی پنجه های دستش کند. در سابقه بیماری ALD در سگ ها می توان مشاهده نمود که حیوان مبتلا اغلب روزها تنهاست. بیماران کلاسیک ALD سگ های بزرگ و فعالی هستند که صاحبانشان مدت زیادی از روز را در منزل نیستند و اغلب سگ‌ها در این مدت در خانه تنها هستند.
لیسیدن مداوم باعث تحریک پوست شده که خودش ایجاد خارش می کند و خارش زیاد واکنش لیسیدن مکرر را به دنبال دارد.
واکنش لیسیدن مانع از التیام زخم شده و آن را مستعد عفونت می‌کند. هیپرپلازی اپیدرم و فیبروز درم باعث ایجاد پلاک‌های سفت گره دارند ندولار می‌شود که این خود نشانه بیماری است. به این شکل ضایعه در این مرحله، تومور یا گرانولوم گویند. هرچند که تومور یا گرانولوم واقعی نیستند.
نظرات
ارسال یک نظر